ยุคที่ ๑
ยุคที่ ๑ : เริ่มต้น(สุโขทัยถึงรัตนโกสินทร์ตอนต้น)
การจัดการศึกษาของไทยยุคเริ่มต้น ตั้งแต่สมัยสุโขทัยจนถึงรัตนโกสินทร์ตอนต้นในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๔ แห่งราชจักรีวงศ์ เป็นยุคที่ใช้เวลาในการเริ่มต้นของการจัดการศึกษาไทย โดยนับตั้งแต่พ่อขุนรามคำแหงมหาราชประดิษฐ์ลายสือไทยขึ้น เพื่อใช้เป็นอักษรประจำชาติและใช้สำหรับการเขียนและการอ่านของคนไทยหลังจากที่มีการใช้ภาษาของชาติอื่นที่เคยรุ่งเรืองมาก่อนการสถาปนาสุโขทัยเป็นราชธานี
ความสำคัญของการศึกษาในช่วงเวลาดังกล่าว ประชาชนทั่วไปไม่ค่อยให้ความสำคัญ จะมีก็แต่เฉพาะผู้ที่สนใจบางกลุ่ม บางคน เท่านั้น และจะขึ้นอยู่กับพระมหากษัตริย์แต่ละพระองค์ที่จะให้ความสำคัญกับการศึกษา ยามใดที่ชาติบ้านเมืองสงบสุข ไม่มีสงคราม ทั้งสงครามภายในและสงครามจากภายนอกประเทศ ก็จะมีเวลาที่จะทะนุบำรุงศาสนา และให้ความสำคัญกับการศึกษาทั้งโดยตรงและโดยอ้อม
การศึกษาในยุคเริ่มต้น มีเหตุการณ์และความเปลี่ยนแปลงไม่มากนัก แต่มีความสำคัญและส่งผลต่อความเป็นชาติไทยมาจนปัจจุบัน
๔. การจัดการศึกษาในสมัยสุโขทัย – รัตนโกสินทร์ตอนต้น
๕. แบบเรียนสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้น
บทสรุป
การประดิษฐ์อักษรไทยของพ่อขุนรามคำแหงมหาราชในปี พ.ศ. ๑๘๒๖ ถือว่าเป็นการเริ่มต้นของการที่ไทยมีตัวอักษรเป็นของตนเอง หลังจากที่ใช้ตัวอักษรของชาติอื่นมาก่อน ซึ่งอักษรไทยที่พ่อขุนรามคำแหงมหาราชประดิษฐ์ขึ้นนี้ มีการพัฒนามาเป็นลำดับ จนเป็นอักษรไทยที่ใช้อยู่จนปัจจุบัน
นอกจากเป็นอักษรประจำชาติ ใช้สำหรับการเขียนและอ่านแล้ว อักษรไทยยังใช้บันทึกเรื่องราว เหตุการณ์ต่าง ๆ จนนำไปสู่การจัดทำหนังสือหรือตำรา วรรณกรรม วรรณคดีต่าง ๆ
ผู้เรียบเรียง อาจารย์สุชาติ วงศ์สุวรรณ
อาจารย์รวิวรรณ ภาคพรต
